Gwara śląska jest zespołem, który łączy kilka dialektów. Posługuje się nim rdzenna ludność Górnego Śląska oraz część Dolnego Śląska. Na kształtowanie się słownictwa miały wpływ zapożyczenia z języków literackiego polskiego, czeskiego, niemieckiego oraz po części ze słowackiego. Znaczna część wyrażeń jest bliższa językowi staropolskiemu niż współczesnej polszczyźnie. Kwestia statusu mowy śląskiej jest dyskusyjna. W publikacjach językoznawczych uznawana jest za dialekt języka polskiego. Jednak obecnie trwają prace dotyczące pisowni tego języka. Językowi śląskiemu Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna ISO przydzieliła kod „SZL”, przy czym nie uznała gwar dolnośląskich za część języka śląskiego lecz polskiego. W Narodowym Spisie Powszechnym w 2002 roku używanie języka śląskiego w kontaktach domowych zadeklarowało ok 57 tysięcy osób, a już w 2011 było tych osób 509 tysięcy. Określenie „dialekt” używa współczesna oficjalna śląska instytucja kulturalno-samorządowa Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego. We wrześniu 2007 roku po raz pierwszy zorganizowano Ogólnopolskie Dyktando Języka Śląskiego. Dyktando ma charakter ogólnopolski i mogą brać w nim udział wszystkie osoby niezależnie od miejsca zamieszkania. Co ciekawe w dyktandzie akceptowane jest 10 sposobów poprawnego zapisu. Również w tym samym roku 23 posłów Sejmu RP zgłosiło projekt ustawy ustanawiającej dla języka śląskiego status języka regionalnego.
