W Polsce zróżnicowanie dialektalne zawsze było dosyć wyraźne. Powstawanie różnych odmian języka uwarunkowane jest wieloma czynnikami, spośród których największe znaczenie ma zazwyczaj historia danego regionu, to z kim graniczy, jakie wpływy obce się tam dostawały. Jeśli chodzi o gwarę śląską, największy wpływ na nią, oprócz polskiego, miały języki czeski i niemiecki. Ma to swoje uzasadnienie geograficzne, jak i historyczne. Bardziej rzucające w oczy wydają się naleciałości niemieckie, ponieważ wiele wyrazów z tego języka brzmi obco. Jeśli natomiast chodzi o język czeski, który należy do grupy języków słowiańskich, czyli jest spokrewniony z polskim, to wyrazy zapożyczone z niego, nie są tak widoczne i często nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że są to słowa czeskie, a nie polskie. Przykładem może być wyraz „serce”, który używany jest na terenie całej Polski, także na Śląsku, a pochodzi z czeskiego. Każda gwara stanowi mieszankę języków i jest odzwierciedleniem różnych kultur. Chociaż język niemiecki nie zawsze kojarzył się Polakom pozytywnie, w gwarze śląskiej jest głęboko zakorzeniony już od stuleci i nie posiada negatywnego nacechowania. Co więcej, znajomość śląskiego dialektu, może ułatwić przyszłą naukę zarówno języka niemieckiego, jak i czeskiego. Osoby, które posłują się gwarą, zwykle dobrze znają także język polski i wprowadzają z niego wiele wyrazów do swojego słownictwa.
